Tabitha van Krimpen, de Jonge Theoloog des Vaderlands, is ervan overtuigd dat rolmodellen onmisbaar zijn, maar had ze niet in haar eigen leven. Pas later kwamen er vrouwen op haar pad die haar wijsheid en inzicht gaven en nieuwe dingen over het leven en God leerden. Ze wenst iedere (opgroeiende) vrouw zo’n vrouwelijk rolmodel toe.
Gebrek aan vrouwelijke rolmodellen vroeger
Toen ik opgroeide in Woudenberg, op de Biblebelt, had ik weinig vrouwelijke rolmodellen. Mijn moeder was (en is nog steeds) een hardwerkende, wilskrachtige en creatieve vrouw en daar had ik zeker veel bewondering voor. Maar toch waren het vooral mannen in mijn omgeving die gezag en autoriteit hadden en waar ik tegenop keek. In de gereformeerde bondsgemeente van mijn ouders konden alleen mannen een ambt bekleden en ook daarbuiten had ik weinig vrouwelijke rolmodellen.
Naarmate ik ouder werd, kreeg ik steeds meer behoefte aan vrouwelijke rolmollen, aan wijze vrouwen aan wie ik me aan kon laven. Die mijn vragen en twijfels herkenden en ze zelf al doorleefd hadden.
Wat ik leerde van de rolmodellen die ik wél vond
- Dat theologie geen afstandelijke exercitie is, maar veel eerder een levenshouding waarin de hele mens en ook het lichaam meedoet.
In mijn studie theologie leerde ik over Paulus, Augustinus, Thomas van Aquino, Luther, allerlei pausen en belangrijke geestelijken door de eeuwen heen. Toch bleef het belang van vrouwen voor de theologische en de filosofische traditie onderbelicht. Het was pas na een aantal jaren theologie dat ik ook andere theologen ontdekte; vrouwen die buiten de gebaande paden durfden te gaan. Het zijn theologen als Rachel Held Evans, Nadia Bolz Weber, Tish Warren, Barbara Brown Taylor, Ruth Perrin en Paula Gooder die me op zielsniveau raken en me voor mijn gevoel een completer beeld laten zien van wat het leven en wie God is. Voor hen is theologie niet zozeer een afstandelijke exercitie, maar veel eerder een levenshouding waarin de hele mens en ook het lichaam meedoet. Zij delen hun kwetsbaarheid, worstelingen met zichzelf en met God. Net als de eerdergenoemde mentoren voelen ook zij als ‘raadsvrouwen’ die in verschillende levensfases de juiste woorden spreken en me op weg helpen.
- Dat naast iemand lopen en luisteren, en twijfels en kwetsbaarheden delen, genoeg is.
Tijdens mijn studie theologie ging ik regelmatig wandelen met een geestelijk verzorger om te reflecteren op mijn theologische vragen en ontwikkeling. Alleen al een uurtje bespreken wat je écht bezighoudt, wat de uitdagingen en mogelijkheden zijn van mijn en ook van haar levensfase en studie of werk, deed me erg goed. Het was verkwikkend, er was contact en ontmoeting en na afloop fietste ik weer fluitend naar huis.
- Dat ik het niet alleen hoef te doen.
Terugkijkend is er vanaf de middelbare school eigenlijk altijd wel een vrouwelijke mentorfiguur in mijn leven geweest. Verschillende vrouwen die een tijdje letterlijk en figuurlijk met me mee op liepen. Ook nu is er een fijne en bekwame theoloog en docent van mijn studie die me dit jaar begeleidt bij mijn rol als Jonge Theoloog des Vaderlands. Deze vrouwen zijn onmisbaar geweest in mijn leven tot nu toe. Ze gingen naast mij staan, luisterden naar mijn vragen, twijfels en kwetsbaarheden én deelden iets van hun eigen levenservaring, geloofsweg en wijsheid. Op die manier heb ik mogen leren dat ik er niet alleen voor sta. Ik hoef niet het wiel zelf uit te vinden. Ik mag advies en hulp vragen en het is niet verkeerd als ik het even niet meer weet.
- Dat iedereen een vrouwelijk rolmodel en mentor kan gebruiken.
De vrouwen die mijn mentor waren, hadden vaak in hun leven ook een vrouw gehad waarvan ze veel hadden geleerd. Nu ze ouder waren, wilden ze ook zelf hun ervaringen en wijsheid delen. Zo ontstaat er contact en solidariteit over de generaties heen en dat is mooi en belangrijk.
Voor elke vrouw een vrouwelijk rolmodel!
Ik ben enorm blij en dankbaar voor de vele wijze vrouwen om mij heen op wiens schouders ik mag staan. Iedereen kan rolmodel zijn. Daarvoor zijn drie dingen belangrijk:
- In een mentorrol is het belangrijk dat er van beide kanten een klik is die een goede basis is van het contact.
- Zorg dat je open en eerlijk bent over jouw vragen, twijfels en kwetsbaarheden. Pas dan is echte ontmoeting mogelijk.
- Geef niet zomaar ongevraagd advies. Laat de ander haar weg gaan en zelf dingen ontdekken. Deel jouw ervaringen, maar presenteer dat niet als de enige oplossing of mogelijkheid.
Vrouwelijke rolmodellen en mentoren zijn niet vanzelfsprekend. Daarom wil ik je uitdagen: voor wie zou jij het komende jaar een rolmodel of mentor kunnen zijn? Met wie kan jij jouw ervaringen, kennis en geloof delen? Voor wie kan jij een lichtend licht zijn?
Ik hoop, wens en bid dat iedere (opgroeiende) vrouw een wijze vrouw naast haar mag hebben staan waarvan ze zegt: “Ze spreekt wijze woorden, wat ze zegt, zijn liefdevolle lessen” (Spreuken 31:26).
Foto’s: Ditta van Gent fotografie
Tabitha van Krimpen (1998) is dit jaar de Jonge Theoloog des Vaderlands. Ze is masterstudent aan de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) in Amsterdam. Eerder behaalde ze de bachelors theologie(Cum Laude) en bedrijfskunde aan de Radboud Universiteit en ook en master bedrijfskunde aan de Vrije Universiteit. Afgelopen zomer volgde ze de ‘Young Lady Business Academy’ van zakenvrouw van het jaar 2017, Elske Doets. Als Jonge Theoloog des Vaderlands zet ze zich in voor jongeren en kerk. Haar belevenissen zijn te volgen via: https://tabithavankrimpen.nl/
Foto door David Meulenbeld
