Als je denkt aan een mentor, denk je misschien snel terug aan je middelbare school tijd. Daar was je mentor een docent die gesprekken met je voerde over je voortgang op school en wat algemene lessen aan de klas gaf. Hoewel de middelbare school tijd een periode vol uitdagingen is -de adolescentie staat bekend als de moeilijkste ontwikkelingsfase- zijn er daarna ook nog genoeg momenten waarop je eigenlijk ook wel een mentor kunt gebruiken.

Mentoraat na de middelbare school kan veel vormen aannemen. Misschien heb je op jouw werk wel een mentor of supervisor. Iemand die je op weg helpt in je loopbaan, feedback geeft en bij wie je met je vragen terecht kunt. Of heb je in jouw kerk een mentor, die gesprekken met jou voert over het geloof of is er iemand die met je meekijkt in je dagelijks leven. Misschien bén je zelf wel een mentor door vrijwilligerswerk te doen en mee te lopen met kinderen, tieners of jongvolwassenen die wat extra aandacht nodig hebben.

Een mentor -op welk levensgebied dan ook- lijkt dus best wel op die mentor van de middelbare school. Tenminste, als je een beetje een goede mentor had. Het is vaak iemand met wat meer ervaring dan jij die in de gaten houdt hoe het met jou gaat en bij wie jij met je vragen terecht kunt. Ontzettend waardevol, omdat je zo door een relatie met iemand aan te gaan kennis en wijsheid van generatie op generatie door kan geven!

Spannend

Zelf leerde ik mentoraat als volwassene kennen binnen de Navigators, een studentenvereniging en organisatie voor jongeren en jongvolwassenen. Als achttienjarige kampte ik met problematiek als geloofstwijfel en mentale problemen en zocht ik ook iemand die me kon toerusten voor het vrijwilligerswerk dat ik deed. Ondertussen heb ik vier jaar een mentor!

Dat ging niet zonder slag of stoot. Ik had het eigenlijk al eerder gewild, maar vond het wel lastig om hulp te vragen. Je laat mensen toch diep in je ziel kijken en moet toegeven dat je het in je eentje moeilijk vindt of misschien wel niet redt. Daardoor kun je je zwak voelen en zo wil je niet overkomen.

Misschien herken je je daar wel in. Zou je graag willen dat er iemand met jou meekijkt op het gebied van werk, gezin, gezondheid, geloof of iets anders, maar durf je het niet te vragen. Maar je hoeft het niet alleen te kunnen. We zijn als mensen juist gemaakt om te leven in verbondenheid met anderen, in vriendschappen, maar ook in mentoraatsrelaties.

Zoek hulp!

Hoe vind je dan zo’n mentor? Bedenk eerst waar je hulp of wat extra wijsheid voor wil, bijvoorbeeld moederschap, geloof of werk. Kijk dan eerst om je heen of je iemand kent die je daarin bewondert en respecteert. Is dat niet in je directe omgeving? Vraag het dan eens aan anderen, bijvoorbeeld je leidinggevende op je werk of iemand uit je kerk. Er zijn ook verschillende websites waar je mentoren kunt vinden, bijvoorbeeld voor je werk op bedrijf. Google eens ‘’mentor’’ plus de voor jou relevante zoektermen en je komt een hoop tegen!

Als je iemand gevonden hebt, kun je een berichtje sturen waarin je uitlegt waar je hulp voor wilt en aan welke frequentie je denkt voor de ontmoetingen. Is er een match? Dan kun je afspreken en samen bespreken hoe je het mentorschap in wilt vullen. Misschien wil je samen een boek lezen, bepaalde thema’s bespreken of het juist open laten. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat degene die jij vraagt geen tijd heeft of het niet ziet zitten. Zoek dan vooral verder!