‘Kan je mij in elk geval helpen met een middel tegen alle kakkerlakken?’ Ik kijk haar in de ogen. Een mooie, Afghaanse vrouw van mijn eigen leeftijd. Een klein kind op haar arm grijpt zachtjes kirrend naar mijn haar. Ik heb zojuist verteld dat we haar niet zomaar naar een betere woonplek kunnen verhuizen als niemand in haar gezin ernstige medische klachten heeft. Ze begrijpt het niet en kijkt me wanhopig aan. Ik zie de tranen in haar ogen opwellen als ze haar telefoon pakt en me een filmpje laat zien waarop zeker vijftig kakkerlakken door haar tent lopen, waar ook haar kindjes op de grond liggen te slapen. Ik voel een brok in mijn keel en ondanks dat ze het niet aan me ziet, huilt mijn hart met haar mee.   

Lieve lezers, ik ben Marianne, 31 jaar oud en getrouwd met de mooiste man die ik ken. We wonen nu alweer anderhalf jaar op Lesbos. Daar werken we in kamp Mavrouvouni, een vluchtelingenkamp waar momenteel zo’n 1300 mensen wonen. De laatste drie maanden is het aantal nieuwe migranten sterk gestegen en lukt het soms wel 150 mensen per week om het eiland te bereiken. Sommigen van hen denken dat dit hun eindstation is, terwijl voor velen de weg die ze nog moeten afleggen nog enorm lang is. Ik voel me dankbaar dat ik tijdens deze lange weg, waar dat mogelijk is, naast deze mensen kan lopen.

Hartverscheurende verhalen

Ik werk in het kamp als coördinator van het social-care-team. Als team proberen wij de meest kwetsbare mensen in het kamp op te sporen, om hen door te verwijzen naar professionele hulp – als die beschikbaar is. We komen regelmatig bij mensen thuis en krijgen daardoor een inkijkje in hun leven. Vaak krijgen we het vertrouwen van mensen en worden er kwetsbare, schokkende en hartverscheurende verhalen verteld. Ook zien we mensen die hier vier, vijf, zes jaar wachten op een uitkomst en steeds meer hoop verliezen, mensen die een einde aan hun leven willen maken of verslaafd raken, en dat allemaal (mede) door de uitzichtloosheid.

Via blogs op deze website en door het schrijven en fotograferen voor het boek Tot aan de overkant,wil ik graag een inkijkje geven in het leven hier, in de rauwe realiteit waar nog steeds honderden mensen dagelijks in moeten leven – en dat aan de randen van Europa.

Ik kan niet wachten om meer met jullie te delen. Tot snel!

Marianne

Meer lezen over het boek waar Annerieke van Vianen en ik mee bezig zijn? Volg ons op Instagram: @totaandeoverkant.