Toen een klant tijdens een stage een seksueel getinte opmerking tegen haar maakte, kwam bij Henriëtte van Helden het jarenlang seksueel misbruik uit haar jeugd naar boven. Dit triggerde haar zo dat ze instortte en een zelfmoordpoging deed. Inmiddels deelt ze een boodschap van hoop.
“Vanaf mijn zesde ben ik misbruikt. Voor mij was dat iets wat er gewoon bij hoorde, ik wist niet beter. Net als dat ik in bed plaste en concentratieproblemen en faalangst had. Vooral die faalangst had grote gevolgen: op school kreeg ik na een aantal testen het stempel ‘zwakbegaafd’. De rest van m’n jeugd werd ik als ‘dom’ bestempeld, wat me een minderwaardigheidscomplex gaf.
Tot mijn dertiende ging het misbruik gewoon door. Ik was jong en wist niet dat dat wat gebeurde niet goed was. Dat veranderde toen ik op mijn dertiende een meisje leerde kennen dat doorhad wat er speelde en mij ernaar vroeg. Door haar kreeg ik het besef dat ik misbruikt werd. De eerstvolgende keer dat de man mijn kamer binnenkwam, heb ik hem gezegd dat ik het niet meer wilde. “Dan doen we het toch niet meer?,” reageerde hij.
Schuldgevoelens en schaamte
En toen begon de ellende pas echt. Het misbruik was over, maar door de reactie van de man kreeg ik last van schuldgevoelens, schaamte, pijn, verdriet en boosheid. Had ik het het kunnen stoppen? In de jaren die volgden, ging ik van de een naar de andere psycholoog en leefde ik op antidepressiva en angstremmers. Ik bleef me ellendig voelen en had ‘s nachts nachtmerries. Wat deed ik hier eigenlijk? En zou het niet beter zijn als ik er niet meer was?
Zelfmoordpoging
Toen ik zeventien was, ontplofte de bom. Tijdens mijn stage maakte een man een seksueel getinte opmerking. Dit triggerde mij zo dat ik een paniekaanval kreeg. Die was zo heftig dat ik een cocktail van medicijnen en alcohol innam om mijn nare gevoelens weg te spoelen. Ik werd gevonden en in het ziekenhuis is mijn maag leeggepompt.
Na de zelfmoordpoging ging mijn leven verder zoals het was. Ik verdoofde mezelf met alcohol en drugs, wat tijdens een vakantie zo ontspoorde dat ik weer vlak ging. Ik voelde me vreselijk, verminkte mezelf. Had ik het misbruik niet eerder kunnen stoppen? Ik had het zelf laten gebeuren!
Genezing
Nog jarenlang bleef ik boos, was ik depressief en had ik nachtmerries. Pas toen er tijdens een conferentie voor me gebeden werd en ik heel duidelijk een gedachte kreeg dat ik moest vergeven, veranderde er wat. Ik werd overspoeld door Gods liefde, gaf mijn hart aan Hem en durfde eindelijk alles bij God neer te leggen. Ik wist diep van binnen dat God iets beters voor mij had. In de naam van Jezus werden de banden van de dood en de onreine banden doorgesneden; het leek alsof iets mijn lichaam verlaten had. Toen ik thuiskwam, merkte ik al snel dat het stil was in mijn hoofd. Ik was vrij van die nare gedachten en voelde mij kilo’s lichter. In de tijd daarna ben ik door twee lieve mensen begeleid, want de weg naar innerlijke genezing was pittig. Maar God trok de angel van de pijn er uit. Ik was niet langer het misbruikte, domme meisje. Ik was een geliefd kind van de hemelse Vader!
Je bent niet de enige
Ik vertel mijn verhaal omdat ik mensen wil bemoedigen hun eigen verhaal te delen. Je bent niet de enige en er is werkelijk herstel, hoop en vernieuwing mogelijk. Schuld en schaamte kunnen zo groot zijn, dat het je gevangen houdt en de weg blokkeert, maar je bent niet de enige. Ook al denk je dat dat wel zo is. Onze Vader in de hemel is betrouwbaar. Er is hoop!”
Henriëtte van Helden schreef de mooie bundel Uniek en Geliefd. Ze doet op 11 februari haar verhaal tijdens de Mental Health-dagen van Family7. Tijdens een interessant programma worden heftige maar ook hoopvolle verhalen gedeeld.
