Zou Jezus havermelk drinken? Vroeg Anne van Tricht-van Veen zich een paar weken geleden af in haar artikel. Ik vroeg me afgelopen weekend iets soortgelijks af, maar dan over de demonstratie die Extinction Rebellion hield op de A12. Wat had Jezus gedaan? Had hij zich bij de demonstranten aangesloten? Bang om opgepakt te worden zou hij in elk geval niet geweest zijn.

Dat christelijke organisaties als Missie Nederland en Micha Nederland zich zaterdag 28 januari bij de demonstratie van Extinction Rebellion voegden, bleef niet onopgemerkt. Er was geen medium dat niet over deze ‘opzienbarende’ keuze berichtte. Als reactie hierop schreef Micha Nederland zelfs een blog om hun keuze uit te leggen. Ik vraag me oprecht af waarom. Waarom moeten christenen hun keuze om te strijden voor een betere, klimaateerlijkere wereld uitleggen? Hadden we niet allemáál naar Den Haag moeten afreizen? Is de teloorgang van de schepping niet iets wat ons allemaal in onze diepste kern zou moeten raken? Wij mensen zijn immers de kroon op die schepping!

Omgekeerde vlaggen

Het valt mij steeds meer op hoe lafjes ‘wij’ christenen reageren op het klimaatprobleem. Natuurlijk, het laat ons ook niet helemaal koud, want we gunnen deze wereld en ons nageslacht het beste. Zolang we er zelf maar niet al te ingrijpende keuzes voor hoeven maken. Want de auto laten staan, wat minder vlees eten, eventjes geen vliegreizen meer maken, aanhaken bij een demonstratie… Nee, dat gaat te ver. Want stel je voor dat je, al is het maar een heel klein, een stukje comfort zou moeten inleveren, hoe kan het leven dan nog leuk zijn?

Ik woon in het oosten van het land en als er iets is wat in deze regio leeft, dan is het wel het boerenprotest. Ik ken menig christen die tot op de dag van vandaag een omgekeerde vlag bij de voordeur of aan de auto heeft hangen. Handen af van onze boeren! Kennelijk maakt het stikstofprobleem iets los wat veel andere grote crises niet lukt: niet stikstof is het probleem, niet het klimaat, maar de manieren waarop onze boeren gebasht worden.  

Hamburgerrestaurant

Het is niet mijn bedoeling om me in dit artikel uit te laten over het boerenprotest, of over het stikstofprobleem. Maar wat mij verbaast is dat de passie die veel christenen wel lijken te voelen als het de boeren betreft, vaak ontbreekt wanneer het over het klimaat gaat. Waarom is het niet opzienbarend dat christenen omgekeerde vlaggen bij hun deur hebben hangen, maar moeten christelijke organisaties die zich aansluiten bij een demonstratie van Extinction Rebellion zichzelf uitleggen?

Waarom kom ik in christelijke media overal artikelen tegen als ‘Sandra is chisten én klimaatactivist’ – alsof het hier een tegenstelling betreft? (Jordi is vegetariër én runt een hamburgerrestaurant!’) Zouden wij christenen niet allemaal klimaatactivisten moeten zijn?

Slappe smoezen

Nee, ik was er zelf niet bij, afgelopen zaterdag. Daar had ik zo mijn reden voor. Misschien was ik wel gegaan als mijn huis niet net op dat moment verbouwd werd, of als mijn dochter niet ziek was geweest. Dit doet me trouwens denken aan Jezus’ gelijkenis van het bruiloftsfeest (Matteüs 22:1-10). Een koning organiseert een groot feest voor de bruiloft van zijn zoon, maar alle gasten die hij uitnodigt zegen een voor een af met een slap excuus.

Zo voelt het klimaatprobleem voor mij. Jezus nodigt ons uit voor een klimaatdemonstratie tegen fossiele brandstoffen, maar een voor een zeggen we af met een slappe smoes. Waar zijn onze omgekeerde vlaggen voor het klimaatprobleem? Waarom mogen bezorgde boeren wel een snelweg bezetten, maar bezorgde aardbewoners niet? En waarom zou je je daar als christen niet over mogen uitspreken? Ik ga me even in een hoekje zitten schamen. En jij? Wat is jouw slappe excuus? Ga jij de volgende keer met me mee? Desnoods kom je op de tractor…

Meer lezen?

Twijfel je nog of het klimaatprobleem wel écht zo belangrijk is? Lees dan eens dit artikel van Rozemarijn van ’t Einde in het Nederlands Dagblad.