In de tweede klas van mijn christelijke middelbare school had ik het vak Verzorging. We kregen theorie- en praktijklessen over voeding, omgaan met geld, (lichamelijke) gezondheid en seksualiteit. Bij dat laatste onderwerp kwam ook masturbatie voorbij. Een lastig thema voor veel christenen, dat al snel in de taboesfeer wordt geschoven. Zo niet voor mijn montere docent Verzorging. In een stencil dat we kregen uitgedeeld, werd betoogd hoe verderfelijk soloseks was en hoe sterk God dit afkeurde, onderbouwd met verschillende Bijbelteksten.

Nu, zo’n tien jaar later, vraag ik me nog vaak af hoeveel invloed zo’n stukje papier moet hebben gehad op mijn leeftijdsgenoten. Het kan zorgen voor een flink schuldgevoel, en een belemmering zijn voor een gezonde seksuele ontwikkeling. Er over praten met anderen is een no go, want je weet toch al dat het van God niet mag en dat je je zou moeten schamen voor je (onreine) gedachten.

Mini-abortus

Een ander voorbeeld: als kind is mij altijd geleerd, bij seksuele voorlichting op de middelbare school én op de basisschool, dat de morning afterpil eigenlijk een soort mini-abortus is. Het mogelijke vruchtje dat na gemeenschap is gevormd, wordt afgebroken na inname van het tablet. Het nemen van de morning afterpil is dus zondig, staat gelijk aan een kleine moord. Pas veel later kwam ik erachter dat dit helemaal niet klopt. Die pil stelt de ovulatie uit, zodat bevruchting niet kan plaatsvinden. Van het ‘afbreken’ van een klompje cellen is dus geen sprake. Had ik het van vroeger dan verkeerd onthouden? Maar na een check met de christelijke vrouwen in mijn omgeving leerde ik dat zij met dezelfde ideeën hadden rondgelopen als ik.

Ik schrok ervan. Is dit de manier waarop de christelijke cultuur de ontwikkeling van (vrouwelijke) seksualiteit wil reguleren: door ons dingen te vertellen die niet kloppen, en daarmee het gebruik van bepaalde middelen te ontmoedigen? Dit geldt overigens niet alleen voor de genoemde voorbeelden. Ook veel andere thema’s zijn binnen een christelijk milieu lastig bespreekbaar. Of het nu gaat om geaardheid, seks voor het huwelijk, of wat breder: de rol van de vrouw in relaties en in de maatschappij.

Openheid voorop

Het is zeker niet zo dat elke christen wordt opgevoed met ongezonde ideeën over hun eigen seksualiteit, maar het is wel duidelijk dat seksualiteit en christendom niet altijd goed samen gaan. De schaamte is groot, dingen bespreekbaar maken is vaak lastig. Masturbatie en abortus zijn daar grote voorbeelden van. Dat maakt me verdrietig. Wat ik graag zou zien is openheid, veiligheid en eerlijkheid. Niet alleen thuis aan de keukentafel (waar mijn ouders me trouwens al een heel goed voorbeeld hebben gegeven), maar ook op de (christelijke) school, de jeugdclub in de kerk en eigenlijk alle gesprekken in deze sfeer. Laten we samen openheid creëren en op zoek gaan naar de dialoog.