We leven in een tijd waarin alles steeds maar succesvoller en mooier moet. Wanneer je je leven niet zelf kunt maken, faal je voor je gevoel. Omdat mensen hun falen niet graag delen en voelen, zijn eenzaamheid en depressieve gevoelens regelmatig het gevolg. Falen lijkt gelijk te staan aan vallen en alleen achterblijven. De angst daarvoor kan zo groot zijn, dat je voorzichtiger en angstiger wordt. Maar het gevolg daarvan is ook dat de passie uit je leven verdwijnt. In dit artikel vind je vier handreikingen.
Mirjam van der Vegt ism Francisca Folkertsma
1. Vallen hoort erbij
‘Alles breekt een keer’, zingt Matthijn Buwalda in een van zijn liedjes. In eerste instantie klinkt dat niet als een bemoedigende tekst. Bij breken denk je al gauw aan kapotgaan en doodgaan. Een gevoel van hopeloosheid kan je daarbij overvallen. Maar breken en vallen gaat meestal vooraf aan een verandering of vernieuwing. Sterker nog: voor die vernieuwing en verandering is de val broodnodig.
2. Vallen kost tijd
Toen ik begon met schrijven, ontstond daaromheen al gauw een eigen bedrijf. Mijn man hielp mij waar mogelijk. Toen hij dat niet meer volhield, viel ik om. Lange tijd was hij mijn steunpilaar geweest en nu moest ik zelf leren ondernemen. Het was een enorm pittige tijd en onze relatie veranderde er drastisch door. Mijn man loste de dingen niet meer voor me op. Het was alsof ik in de aarde viel. Pas op dat moment ontwaakte een nieuw persoon in me: iemand die besloot er zelf voor te gaan
3. Vallen is voelen
We kunnen geen dappere, ruimhartige mensen worden zonder dat we door gevoelens als wanhoop, schaamte en paniek heen laveren (Brené Brown).
Faalkunst in ere herstellen betekent niet dat je voor de makkelijke weg kiest. Juist eerder andersom. Wie falen een eerlijk onderdeel van zijn leven wil laten zijn, ontkomt niet aan gevoelens van wanhoop, schaamte en paniek. Heel vaak wil je jouw eigen verhaal niet weten of horen. Zodra er gevoelens van boosheid en schaamte bovenkomen, wijs je daarom naar de ander. Faalkunst betekent dat je kiest voor de moeilijke weg, die van voelen. Niet hip, maar wel nodig.
4. Vallen is jezelf ruimte gunnen
Hoe vaak ben jij bezig om controle te krijgen of te houden over alles, zodat je maar geen fouten zult maken? Perfectionisme is de angstige variant van kwaliteit. Het is goed om te gaan voor kwaliteit, maar als je het krampachtig doet om maar niet te falen, gaat er iets mis. Dan ben je bezig met het ‘redden’ van je eigen leven – steeds maar weer. Perfectionisten vinden het moeilijk om compassie te ontvangen en uit te delen, aan anderen en aan zichzelf. Stop met het redden van jezelf – je bent al een voldoende. Geef jezelf toestemming om met de matige variant van jezelf op weg te aan en gun je jezelf het voordeel van de twijfel.
De tips uit dit artikel zijn afkomstig uit het boek Leven is leren. 7 onverwachte aanwijzingen voor onderweg. Dit boek is het praktische vervolg op de bestseller De kracht van rust. Meer informatie vind je hier.
