De laatste tijd valt het me weer op hoe gemakkelijk ik (en de mens in meer algemene zin) waarde toeken aan zaken die totaal niet belangrijk zijn; die in het grotere geheel volledig wegvallen. Ik denk dat ik toch zeker de laatste tien jaar met enige regelmaat verzand in gedachten van existentiële aard. Je kent het misschien wel: wat is het nut van ons mensen hier op aarde?

Ik kan me nog herinneren, alhoewel ik niet meer precies weet wanneer dit moment was, dat ik tijdens een van die periodes een bijna ‘outer body experience’ had. Ik liet mijn gedachten steeds verder gaan, van het beeld van een drukke straat vol mensen, verder uitgezoomd naar de aarde waar mensen overheen krioelen als een stel mieren, verder uitgezoomd naar de Melkweg, naar de rest van het heelal, naar het zwart, naar… ja… wat komt er dan?

Wat is er buiten het zwart?

Het benam me bijna letterlijk de adem, het feit dat je niet verder kan denken, dat ik niet verder kon denken. Alsof je brein dat dus niet aankan. Alsof er een soort begrenzer op je hersenen zit. Want wat is er buiten het zwart? De brug naar hoe het allemaal begon en ontstond is dan al snel geslagen. En aangezien ik niet geloof in een Godheid die dit alles geschapen zou hebben, is dat een vraag waar ik in alle waarschijnlijkheid geen antwoord op zal krijgen.

Beter dan om die maar te laten rusten. Wel geeft het ruimte aan de vraag waar ik mee begon, wat heeft het allemaal voor nut? Wat heeft het allemaal voor zin, wat is het nut van de alledaagse beslommeringen waar wij mensen zo vaak mee worstelen? In het grotere geheel, wat is het allemaal nog waard? Dit kan een gevaarlijke vraag zijn, omdat het niet moeilijk is hier een negatief antwoord op te verzinnen. Dus nam ik me voor om terug te gaan naar waar het in basis (voor mij) om draait. En dat is in het hier en nu blijven.

De momentopnames van social media

Het is in deze wereld van sociale media zo gemakkelijk om meegesleurd te worden in wat anderen laten zien als hun ‘successen’. Die kleine, vaak goed georganiseerde momentopnames die laten zien wat men wil dat je ziet. Dat de werkelijkheid altijd weerbarstiger is, is gemakkelijk vergeten. Die werkelijkheid is overigens zeer bewerkelijk.

Want, en hier is de existentiële gedachtegang wel zeer welkom, wat is er nou echt? En dus echt belangrijk? Ik denk dat dat in basis voor iedereen hetzelfde is. Veiligheid, geborgenheid. Een dak boven je hoofd en genoeg te eten en te drinken. Alle andere zaken (veel geld verdienen, mooie spullen kunnen kopen, anderen die jaloers zijn op jouw succes) maken het zicht troebel. En met enige regelmaat ervaar ik dat weer.

Terug naar de basis

Misschien is het wel een signaal van mijn onderbewuste om terug te gaan naar de basis, als ik weer te veel aan het scherm van mijn telefoon gekluisterd zit. Dat scherm dat me laat verleiden tot het willen hebben van meer spullen, of een leven zoals een ander dat heeft. Wanneer de stem die zegt dat ik niet goed genoeg ben met wat ik heb en wie ik ben het luidst spreekt.

Vaak komt er dan een kantelpunt en word ik weer dat heelal in geworpen en zie ik de dingen weer scherper dan voorheen. Mijn basis, mijn prachtige kind dat naast me ligt te slapen, mijn man die tien keer per dag zegt hoeveel hij van me houdt, het dak boven onze hoofden en het eten op onze tafel. Al het andere is niet belangrijk.

Zolang ik mijn focus kan houden op mijn basis, voel ik me senang. Dit is echter ook de crux, want vasthouden in een wereld van verleidingen is ontzettend moeilijk. Ongemerkt glipt het tussen mijn vingers door. En verdwijnt het altijd weer naar de achtergrond.

_____________
Sanne (37) is getrouwd met Mathijs en sinds anderhalf jaar moeder van zoon Nathan. Hoewel ze allerlei beroepen heeft beoefend (van docent Engels tot audicien), is ze nu bewust thuisblijfmoeder voor Nathan. En dat bevalt heel goed. Ze geniet met volle teugen van haar dreumes en vindt het ouderschap daarnaast regelmatig loeizwaar. Ze schrijft graag over dingen die haar bezighouden, veelal filosofische vraagstukken. Maar ook het moederschap en maatschappijkritische zaken zullen de revue passeren.