Het is exact 6 maanden en twee dagen geleden dat mijn hart werd gebroken. Dat ik het nog zo precies op de datum nauwkeurig weet zegt waarschijnlijk een hoop over hoe ik het handle. Over die afschuwelijke break-up kun je lezen in m’n eerdere blogs trouwens. Pak de tissues er maar bij als je ze gaat lezen, want man wat deed dat zeer. En nog steeds… De klap die mijn zelfvertrouwen toen kreeg, heb ik nog altijd niet goed verwerkt.

Kijk, na ‘ruim’ zes maanden kan ik zeggen dat de rauwheid heeft plaatsgemaakt voor een beurse immer aanwezige blauwe plek. Het is niet meer ieder moment van de dag pijnlijk, maar eroverheen ben ik ook nog niet. 

En dat heeft meer te maken met de deuk in m’n zelfvertrouwen dan dat ik hem nog actief mis. 

Zelfvertrouwen; vertrouwen op jezelf. Op je authentieke zelf, met het geloof dat wat je doet goed is en zo niet, dat je jezelf accountable houdt voor je missers in het leven. En daar, precies daar wringt het nogal de laatste tijd. 

Heavy shit

Als je, zoals in mijn geval, na een periode van ellende je hart weer openstelt voor de liefde is dat best behoorlijk scary. Want er staat nogal wat op het spel hè. Dat fragiele maar wonderschone hart vol liefde, ga je dat echt aan deze man geven? Met het risico op verlating; het grootste monster in mijn leven. En, zoals typerend voor mij is, ik ga in de liefde all in. . Zonder reserves, maar – na wat aarzelingen- met twee benen gestrekt erin. Kneiterhard op het doel af, en in mijn geval eindigend met mijn gezicht in de modder en mezelf afvragend waar de PIEP het nou weer mis ging?! En om jezelf dan weer omhoog te takelen, je zelfvertrouwen uitdeuken, jezelf af te kloppen en weer met rechte rug het leven tegemoet te gaan; dat is heavy shit. 

Want als je het zó mis hebt gehad, zo hebt vertrouwd op je intuïtie en net dát je in de steek laat, hoe vergaar je dan weer dat prachtige vertrouwen in jezelf? Wie zegt dat je het niet weer compleet mis hebt bij een volgende liefde? Eindig ik alleen? Bang voor de liefde? Verzand ik in stiekeme affaires? Betekenisloze dates? Na een nacht vol lol toch weer in m’n eentje op de bank? 

Thuiskomen bij jezelf

Thuiskomen bij jezelf, dat is wat een vriendin me adviseerde. Maar wat als dat huis voelt als een random hotelkamer waar toevallig een paar persoonlijke spullen rommelig staan uitgestald? 

Thuiskomen bij mezelf; iemand die de weg naar dat huis weet toevallig?

Header: Ditta van Gent fotografie